brisbanie

We zijn nu al bijna vier weekjes weg. Volgens mij heb ik het al eerder gezegd maar het gaat zooo snel. We doen zoveel dingen op een dag dat je af en toe het idee hebt dat het al een week geleden was, terwijl het eigenlijk eergisteren was.
In de trein naar Sydney terug voor onze vlucht hebben we een vrouw van 72 ontmoet, ze heette Jean. Zo'n leuke omie, ik wilde der bijna adopteren als mijn nieuwe oma. Ze was 72 jaar en zoo energievol. Ze vertelde over haar reizen, ook naar Nieuw-Zeeland waar ze in een hotel had gewerkt. En waar ze een vrouw had verzorgd die ineens vermoord in haar bed lag de volgende dag. De man met wie de vrouw was, vond omie al een beetje vreemd. Hij bleek later in Aussi opgepakt te zijn voor andere misdaden. Op het vliegtuig aangekomen maakte ik me meer zorgen dat ze haar vlucht niet zou halen dan zijzelf, ze had namelijk nog maar een uur ofzo. Ik liep met mijn backpack en haar koffer vooruit te struinen en zij liep lekker kletsend, zich nergens zorgen over te maken. Soms riep ik nog achterom " come on we have to hurry, I Don't want you to miss your flight". Maar volgens mij verstond ze sowieso de helft niet van wat ik zei,
Ze gaf zelf in de trein een x der telefoon aan iris, om te vragen of zij wel verstond wat haar dochter in de telefoon zei. gelukkig hebben we haar nog op tijd het vliegtuig in kunnen krijgen. Met een verblijfadresje in Aussi rijker en een leuk fotootje van ons allen.
Goed, onze vlucht naar Brisbane was ook wel een vluchtje apart. De vlucht zou maar 1.5 uur moeten duren maarja...
Het begon met een enorme rij, nouja rij niemand wist waar die begon en eindigde en een hoop pipo's maakte daar dus maar goed gebruik van. We zijn nog ' geinterviewd' door een Australische nieuwzender over de drukte, dus misschien hebben we onze minute of fame in Aussi wel al op de tv gehad. Vervolgens werden we van de ene gate 41 ofzo naar een gate 42 die niet eens bestond, naar een gate 52 gestuurd heeeulemaal aan de andere kant van het vliegveld en dan dit nog keer twee van heen en weer. Euhm Wil ene meneer of mevrouw pannenkoek die de knopjes bedient van de gates zich even melden bij het kinderparadijs?!
Na nog een beetje gestunt met de trein en het tegenkomen van een Nederlandse baas van een touroperater verder (in the middle of nowhere, die Nederlanders zijn ook overal) kwamen we aan in het hostel.
We werden verwelkomt door Indiers die zo grappig Engels praten altijd.
Eerst leek het een super mooi hostel. Maaarrr toen we net 5 min in onze kamer waren kwam er een zwervertypje binnen die zei" where's my blanket!?" en stoof toen weer de kamer uit. Ik vermoed dat ze mijn deken en kussen al gejat had, want op mijn bed lag helemaal niks. Gelijk maar even een locker gehuurd en de eerste nacht misschien een beetje iets te vaak gecheckt of mijn spullen er nog lagen, mijn kussen was ineens ook een beetje hobbelig. Mijn persoonlijke locker was een feit.
Gelukkig was Chantal, (vriendinnetje van Iris, die hier in Brisbane woont) onze mini redder in nood. Ze heeft ons de afgelopen dagen mooie stukje van the Cold Coast laten zien en rondgetoerd in haar auto. We hebben super mooie Nationale parken gezien met waterval en al. En stranden die je alleen in de reisgidsen ziet. WAUW! jammer dat ik even geen fotootjes kan uploaden, want het internet sucks hier in Aussi. Er zijn ook zoveel stranden dat sommige gewoon verlaten zijn. Ik heb maar officieel besloten om een huisje aan het strand te gaan bemachten haha. Dat doet me denken aan gisteren. Ik sprak een meisje (dat dacht ik in eerste instantie) aan op het strand die helemaal kaal was. Je ziet aan iemands uiterlijk dat er een verhaal achter zit, waar ik dus ook wel nieuwsgierig naar was. Later bleek ze de moeder te zijn van een jongetje wat aan het surfen was. Ik vertelde dat ik de stranden van Aussi zo mooi vind en dat ik " later als ik groot ben" wel aan het strand wilde wonen. Toen zei ze, als je dat wil doen dan moet je dat ook echt doen. En daar heeft ze natuurlijk onwijs gelijk in.
Je hebt hier trouwens overal BBQ platen aan het strand. Je hoeft alleen maar op een knopje te drukken en de plaat wordt warm. Echt super, dus dat hebben we de eerste avond in Coolangatta aan de Colcoast ook maar gedaan. Ons hostel was echt super. We hadden een 4persoonskamer gekregen en dus lekker een privekamer. Wat wel lekker is na af en toe rare pipos in onze hostelkamers te hebben gehad. Die avond afgesloten met een lekkere wandeling over het strand met dansjes en gegil. Het was maar goed dat het donker was en er niemand in de buurt was, anders hadden de lifeguards vast met hun strakke speedo's ons komen redden van een sociale ondergang.
Ook hebben we nog in Byron Bay gekampeerd, echt een hippie surfersdorp. Je ziet er de raarste mensen, maar ook wel overcrowded met backpackers.
Die ochtend daaropvolgend moesten we douchen in natuurlijk de campingdouches. Opzich is dat geen enkel probleem, maar wel als levensgrote kever over je douchegordijn lopen en je hem constant in de gaten moet houden of die niet te dichtbij kwam. Opeens gingen zijn vrienden (ik dacht dat ze dood waren) ook allemaal op de grond rennen. Misschien waren ze wakker geworden van mijn gegil. Ik denk de buren van het douchegebouw wel, want Chantal kwam zeggen dat we wel erg veel geluid maakten. Terwijl onze tenten wel ietsje pietsje verderop stonden...
Gisteren was natuurlijk mijn verjaardag, ook hier nog even bedankt voor alle lieve berichtjes en smsjes. We zijn naar lone pine gegaan, een kaolopark dichtbij Brisbane.
Hier hebben we ook weer gemeet met Chantal en haar vriend. Die echt een super lekkere carameltaart voor me hadden meegomen. Jam jam, ik heb gesmuld als koala.
Je kon in het park gewoon hele tamme kangaroes aaien, de foto's ga ik later nog even op facebook proberen te zetten. Het is zo raar om te realiseren dat deze beesten normaal met elkaar weleens boksen, want ze zijn zo lief. Maargoed dat heb je ook weleens met mensen. Ook heb ik een slang geaaid, zijn staart dan. En het voelde een beetje als aangevallen door tientallen parkieten of kanaries, geen idee wat het waren ze hadden in iedergeval allemaal verschillende kleuren en konden heeul hard piepen.
Koala's maken trouwens soms ook echt hele rare geluiden, echt van die oerkreten volgens mij was het tijd voor de paring. Al met al een hele geslaagde dag met als kers op de taart free dinner vouchers van onze knappe Nederlandse receptionist, toen ik vroef oftie een restaurant wist waar we een pannenkoekje konden eten. Vandaag gaan we weer Brisbane verlaten en naar boven richting .... ik ben de naam vergeten haha. Dichtbij Noosa in iedergeval.