Wausi in Aussi
Door: zie auteur
Blijf op de hoogte en volg Eva
09 November 2012 | Australië, Sydney
Week drie is zo goed als voorbij, dan ook maar even een derde reisverslag neerknallen.
Ik zal maar eens voor de verandering proberen te beginnen bij het begin. Na een 9 urige vlucht zaten we in Sydney, de stad waar onze eerste gedeelde kamer zich bevond. Toen we aankwamen waren we onder de indruk van het mooie gebouw, de sfeer van het straatje en de gastvrijheid van de receptie. Maarrr dat veranderde snel, haha het lijkt wel het begin van een horrorverhaal. Zo erg was het gelukkig ook weer niet. Ik sliep boven een nieuw-zeelander die al springend binnenkwam en in zijn 2e zin iets gilde van: I like to get Drunk!!! haha goed... en na iets van 35 uur niet geslapen te hebben (ik typte in eerste instantie 35 jaar, zo voelde het in iedergeval wel) dacht ik, o god waar zijn we nou weer beland. Acteraf vielen de mensjes in onze kamer allemaal wel mee en is het ook wel is goed om met mensen om te gaan waarvan je eerst denk: DUS... en ze je het tegendeel bewijzen. Wie het nog niet hebben gelezen of niet meer weten van mijn vorige blog, dat wisdom path heeft wijsheid gebracht, zekers.
Oke we gaan verder na dit filosofisch gebrabbel. Buiten op "onze veranda" hoorden we echt het raarste gesprek ever. Een meisje waar een jongen mee aan het praten was bleek een stripper, maar dat viel nog mee. De jongen vertelde dat hij een stripper had gehuurd voor 400 dollar voor een week en met het meisje gewoon om probeerde te gaan om eens te ervaren hoe het is om 'normaal' met een meisje om te gaan, want hij kon wel altijd vrienden zijn met meisjes maar nooit echt een relatie met ze hebben. HEUH?? say what....
Hij was zeker vergeten dat hij op een bankje zat voor ons raam en dat dat raam ook nog eens open stond. Gelukkig sliep die rare dude niet in onze kamer. En bleek hij achteraf al een tijd terug uit het hostel te zijn gekickt en mocht hij ook eigenlijk niet meer in de buurt komen. Ook zei hij tegen het meisje: "have you noticed that I talk to you more often, now you have your pony back". Als ik dat meisje was geweest, dan had ik even gevraagd of hij even niet meer zo often tegen me zou praten en oftie mentally ill was en even gauw op wilde stappen.
Die nacht heb ik echt voor geen meter geslapen en dat lag voornamelijk aan een kamergenootje die het nogal leuk vond om hard te gillen in haar bed euuh toevallig lag der ook nog een jongen in haar bed.. haha Iris dacht de volgende nacht dat het een astma aanval was geweest van onze astmatische nieuw-zeelander. Lotte heeft haar maar even verteld wat voor mooie billen de jongen had en dat hun gêne ver te zoeken was. Nu kunnen we er gelukkig om lachen en blijkt het kamergenootje zelfs ook iets meer inhoud te hebben, nadat ze een dagje met ons naar Watsons Bay is meegegaan. We zullen het maar op lamheid gooien, vooruit dan.
Watsons Bay was trouwens een tip van de manager van een bookstore, waar de lonely planets echt 35 euro ofzo waren. Alles is ineens ook zo duur in vergelijking met Hongkong. Maar omdat wij van broodjes houden als avondeten, komen wij nog wel thuis. Maargoed we zijn dus alle drie met een reisboek midden in die bookstore gaan zitten, om even onze trip verder te plannen. Dat had weinig zin, want de boekenwinkel ging binnen een kwartier dicht. Uiteindelijk hebben we the lonely planet gelukkig nog goedkoper kunnen fixen.
In Watsons Bay zijn we beland met onze toch wel lieve nieuw-zeelander en het seksbeest op een ferry. Wauw wat een klein paradijsje. Echt mooie witte stranden met een uitzicht waar je u tegen zegt en bijna geen toerist te bekennen is. Ook was er een vuurtoren en mooie rotsen, echt een idyllisch eilandje. Helaas misten we natuurlijk de ferry terug en moesten we een bus terugpakken. En ik maar denken dat het echt een eiland was.
Natuurlijk hebben we ook The opera House, de mooie botanische parken en the harbour bridge aangedaan. De dag van Bondi Beach begon met de opmerking: bah ik voel me als een zak patat, maar was zeker het begin van een mooi dagje strand. Ik heb nog nooit zulke grote golven en stroming gezien. Laten we zeggen dat nippelgate er niets bij was, ik had zeker 2 extra handen nodig om alles op zijn plaats te houden. Gelukkig was ik niet de enige. De laatste avond afgesloten met een dansje in een club waar ze shotjes in theepotjes serveerden. Een soort boston tea party laten we maar zeggen.
Nu zitten zitten we gelukkig in een natuurgebied, wel echt even lekker na al die drukke steden. We zitten echt in een geweldig hostel, the flying fox met een heerlijke huiskamersfeer en mensen waar je leuke gesprekken mee kunt hebben. Je voelt je echt heel welkom hier, zelf even boer zoekt vrouw gekeken, dan weet je denk ik al genoeg of het relaxte sfeertje wat hier hangt. Je krijgt hier ook een gratis pannenkoeken ontbijt, maar op miraculeuze manier loop ik die altijd mis. Die bedden slapen echt goed trouwens.. haha
We werden de 1e dag gelijk meegenomen door een groep Duitsers. Duitsers zitten hier blijkbaar overal, volgens de Duitser. Ach Soo
Wij dachten we gaan even een leuk wandelingetje doen van een uurtje.
Maar het bleek een trainingskamp van 4 uur. haha dit klinkt nu echt heel fout. Nee, het was goed voor de kuitjes zullen we maar zeggen en de natuur was echt super mooi. Vandaag weer zo'n zelfde soort track gedaan met een USA'er (die het wisdom path denk ik erg vaak gelopen heeft) en zijn nicht een Chinees meisje die in Brisbane studeerde. Erg leuke mensen en ik heb ook weer een woordje Chinees van opgestoken. geen idee hoe je het schrijft, het klinkt als ma ma chi ma ma en het betekent: "moeder rijdt op het paard, maar gaat niet zo snel dus roept ze naar het paard." Misschien heeftie me ook iets raars wijsgemaakt en heeftie zijn weddenschap ook gewonnen. We geven hem het voordeel van de twijfel.
Wist je trouwens dat sjeike mensen hun pink omhoog hielden bij het drinken van thee. Vroeger dipten ze dure specerijen met hun pink (ik denk in hun thee) en het dan onbeleefd was dat als je pink nat was er dan meer specerij spul aan je vingers bleef kleven. Ik zei toch, wijsheid in de dop.
Morgen gaan we weer terug naar Sydney om vanaf daar het vliegtuig te pakken naar Brisbane. We hebben veel mensen gesproken die zeggen echt boven Brisbane te gaan en dus hebben we besloten het stuk tussen Sydney en Brisbane voor nu over te slaan. Plannen zijn er natuurlijk om gewijzigd te worden. Dus we hebben onze 'plannen' omgegooid en een vliegticket geboekt. Op naar Brisbane!
Ik zal maar eens voor de verandering proberen te beginnen bij het begin. Na een 9 urige vlucht zaten we in Sydney, de stad waar onze eerste gedeelde kamer zich bevond. Toen we aankwamen waren we onder de indruk van het mooie gebouw, de sfeer van het straatje en de gastvrijheid van de receptie. Maarrr dat veranderde snel, haha het lijkt wel het begin van een horrorverhaal. Zo erg was het gelukkig ook weer niet. Ik sliep boven een nieuw-zeelander die al springend binnenkwam en in zijn 2e zin iets gilde van: I like to get Drunk!!! haha goed... en na iets van 35 uur niet geslapen te hebben (ik typte in eerste instantie 35 jaar, zo voelde het in iedergeval wel) dacht ik, o god waar zijn we nou weer beland. Acteraf vielen de mensjes in onze kamer allemaal wel mee en is het ook wel is goed om met mensen om te gaan waarvan je eerst denk: DUS... en ze je het tegendeel bewijzen. Wie het nog niet hebben gelezen of niet meer weten van mijn vorige blog, dat wisdom path heeft wijsheid gebracht, zekers.
Oke we gaan verder na dit filosofisch gebrabbel. Buiten op "onze veranda" hoorden we echt het raarste gesprek ever. Een meisje waar een jongen mee aan het praten was bleek een stripper, maar dat viel nog mee. De jongen vertelde dat hij een stripper had gehuurd voor 400 dollar voor een week en met het meisje gewoon om probeerde te gaan om eens te ervaren hoe het is om 'normaal' met een meisje om te gaan, want hij kon wel altijd vrienden zijn met meisjes maar nooit echt een relatie met ze hebben. HEUH?? say what....
Hij was zeker vergeten dat hij op een bankje zat voor ons raam en dat dat raam ook nog eens open stond. Gelukkig sliep die rare dude niet in onze kamer. En bleek hij achteraf al een tijd terug uit het hostel te zijn gekickt en mocht hij ook eigenlijk niet meer in de buurt komen. Ook zei hij tegen het meisje: "have you noticed that I talk to you more often, now you have your pony back". Als ik dat meisje was geweest, dan had ik even gevraagd of hij even niet meer zo often tegen me zou praten en oftie mentally ill was en even gauw op wilde stappen.
Die nacht heb ik echt voor geen meter geslapen en dat lag voornamelijk aan een kamergenootje die het nogal leuk vond om hard te gillen in haar bed euuh toevallig lag der ook nog een jongen in haar bed.. haha Iris dacht de volgende nacht dat het een astma aanval was geweest van onze astmatische nieuw-zeelander. Lotte heeft haar maar even verteld wat voor mooie billen de jongen had en dat hun gêne ver te zoeken was. Nu kunnen we er gelukkig om lachen en blijkt het kamergenootje zelfs ook iets meer inhoud te hebben, nadat ze een dagje met ons naar Watsons Bay is meegegaan. We zullen het maar op lamheid gooien, vooruit dan.
Watsons Bay was trouwens een tip van de manager van een bookstore, waar de lonely planets echt 35 euro ofzo waren. Alles is ineens ook zo duur in vergelijking met Hongkong. Maar omdat wij van broodjes houden als avondeten, komen wij nog wel thuis. Maargoed we zijn dus alle drie met een reisboek midden in die bookstore gaan zitten, om even onze trip verder te plannen. Dat had weinig zin, want de boekenwinkel ging binnen een kwartier dicht. Uiteindelijk hebben we the lonely planet gelukkig nog goedkoper kunnen fixen.
In Watsons Bay zijn we beland met onze toch wel lieve nieuw-zeelander en het seksbeest op een ferry. Wauw wat een klein paradijsje. Echt mooie witte stranden met een uitzicht waar je u tegen zegt en bijna geen toerist te bekennen is. Ook was er een vuurtoren en mooie rotsen, echt een idyllisch eilandje. Helaas misten we natuurlijk de ferry terug en moesten we een bus terugpakken. En ik maar denken dat het echt een eiland was.
Natuurlijk hebben we ook The opera House, de mooie botanische parken en the harbour bridge aangedaan. De dag van Bondi Beach begon met de opmerking: bah ik voel me als een zak patat, maar was zeker het begin van een mooi dagje strand. Ik heb nog nooit zulke grote golven en stroming gezien. Laten we zeggen dat nippelgate er niets bij was, ik had zeker 2 extra handen nodig om alles op zijn plaats te houden. Gelukkig was ik niet de enige. De laatste avond afgesloten met een dansje in een club waar ze shotjes in theepotjes serveerden. Een soort boston tea party laten we maar zeggen.
Nu zitten zitten we gelukkig in een natuurgebied, wel echt even lekker na al die drukke steden. We zitten echt in een geweldig hostel, the flying fox met een heerlijke huiskamersfeer en mensen waar je leuke gesprekken mee kunt hebben. Je voelt je echt heel welkom hier, zelf even boer zoekt vrouw gekeken, dan weet je denk ik al genoeg of het relaxte sfeertje wat hier hangt. Je krijgt hier ook een gratis pannenkoeken ontbijt, maar op miraculeuze manier loop ik die altijd mis. Die bedden slapen echt goed trouwens.. haha
We werden de 1e dag gelijk meegenomen door een groep Duitsers. Duitsers zitten hier blijkbaar overal, volgens de Duitser. Ach Soo
Wij dachten we gaan even een leuk wandelingetje doen van een uurtje.
Maar het bleek een trainingskamp van 4 uur. haha dit klinkt nu echt heel fout. Nee, het was goed voor de kuitjes zullen we maar zeggen en de natuur was echt super mooi. Vandaag weer zo'n zelfde soort track gedaan met een USA'er (die het wisdom path denk ik erg vaak gelopen heeft) en zijn nicht een Chinees meisje die in Brisbane studeerde. Erg leuke mensen en ik heb ook weer een woordje Chinees van opgestoken. geen idee hoe je het schrijft, het klinkt als ma ma chi ma ma en het betekent: "moeder rijdt op het paard, maar gaat niet zo snel dus roept ze naar het paard." Misschien heeftie me ook iets raars wijsgemaakt en heeftie zijn weddenschap ook gewonnen. We geven hem het voordeel van de twijfel.
Wist je trouwens dat sjeike mensen hun pink omhoog hielden bij het drinken van thee. Vroeger dipten ze dure specerijen met hun pink (ik denk in hun thee) en het dan onbeleefd was dat als je pink nat was er dan meer specerij spul aan je vingers bleef kleven. Ik zei toch, wijsheid in de dop.
Morgen gaan we weer terug naar Sydney om vanaf daar het vliegtuig te pakken naar Brisbane. We hebben veel mensen gesproken die zeggen echt boven Brisbane te gaan en dus hebben we besloten het stuk tussen Sydney en Brisbane voor nu over te slaan. Plannen zijn er natuurlijk om gewijzigd te worden. Dus we hebben onze 'plannen' omgegooid en een vliegticket geboekt. Op naar Brisbane!
-
09 November 2012 - 19:21
Henriëtte:
Leuk, Eva! Bedankt. :) Groetjes en een dikke zoen voor jullie alledrie! XXX
-
09 November 2012 - 19:21
Henriëtte:
Leuk, Eva! Bedankt. :) Groetjes en een dikke zoen voor jullie alledrie! XXX
-
10 November 2012 - 13:08
Sandra:
Heeeey meiden!!
Klinkt goed! Geniet ervan!
xx -
13 November 2012 - 09:56
Lisette:
Super leuk om al jullie verhalen te lezen!
Heel veel plezier nog!
X -
14 November 2012 - 11:50
Hetty En Gerard:
Hallo Eva, nou, wat een spannende verhalen, zo maak je nog eens wat mee!
Bij deze ook van harte gefeliciteerd met je verjaardag en nog veel reisplezier.
groeten Gerard en Hetty -
14 November 2012 - 20:41
Rian:
22222222222222222222222
22222222222222222222222
22222222222222222222222
22222222222222222222222
22222222222222222222222
Gefeliciteerd !
Groeten van Jackie, Gerard, Rian
-
15 November 2012 - 00:59
Ome Geert:
Happy birthdag en bedankt voor je leuke verslag. Make your day. XXX -
15 November 2012 - 21:05
Corry Zwang:
Hallo Eva ,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Dat moet wel heel bijzonder zijn om zo ver van huis je verjaardag te vieren. Fijne dag, of is die bij jullie al voorbij ?
Dikke verjaardagszoen van tante Corry en Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
